Ξεκίνα

Βλέπει ο Γιάννης το βουνό και λέει.

– “Είσαι ψηλό”

– “τι θα πει ψηλό; Θεόρατο θες να πεις.” απαντά εκνευρισμένα το βουνό

-“Μάλλον είσαι και δύσβατο.”

– “Απροσπέλαστο, τσακίζονται οι πιο έμπειροι”

– “Τότε λέω να μην χασομερώ. Ξεκινώ, ένα βήμα τη φορά και βλέπουμε” είπε ο Γιάννης.

Το βουνό χαμογέλασε και δεν είπε τίποτε.

 

Διάλογος με τον εαυτό μου

Ξεκίνα.

Να πάω που;

Καλή ερώτηση.

Όπου θες. 

Όπου θέλω ε; Ωραία, στο φεγγάρι δικέ μου.

Πόσο πολύ το θες;

Α;

Δικό σου ο προορισμός. Εσύ θα μοχθήσεις, εσύ θα μεταμορφωθείς, εσύ θα καρπίσεις. Το θες τόσο που τα εμπόδια στο δρομό σου να σου είναι απλώς σκαλοπάτια; Το θες τόσο πολύ που να μη σε κλονίσει η αμφισβήτηση και η ειρωνεία των πολλών; Το θες τόσο πολύ που αν πέσεις 999 φορές θα σηκωστείς ωσάν να είναι η πρώτη σου φορά; Το θες τόσο πολύ ώστε ν’αγαπήσεις τα λάθη σου; Και τελικά το θες τόσο πολύ που αν δεν το κατορθώσεις μέχρι το τέλος της ζωής σου να μην νιώθεις πως σπατάλησες τη ζωή σου;

Ε!να το τελευταίο θα είναι πολύ ατυχές να συμβεί στον οποιοδήποτε.

Είναι γιατί βλέπεις τον προορισμό αποκομμένο από σένα και τις αναζητήσεις σου.

Από τη στιγμή που αφιερώθηκες στο στόχο σου λειτουργείς σύμφωνα με το στόχο. Η πραγματική επιτυχία δεν είναι η στιγμή που φτάνεις στο στόχο αλλά η κάθε στιγμή που ζεις το στόχο σου. 

Έτσι, όσο μεγαλεπίβολος και αν είναι ο στόχος σου η στρατηγική παραμένει προκλητικά απλή. Ξεκίνα.

Μα…

Ξεκίνα.

Και αν…

Ξεκίνα.