και τόλμησες

Μικρός ατρόμητος άνθρωπος ξεκίνησες

τη μια στιγμή μπουσουλούσες

και την επόμενη;

Ε! Την επόμενη… τόλμησες!

και στάθηκες στα δύο σου πόδια

και τόλμησες

και περπάτησες και ας έπεσες

και τόλμησες

και έτρεξες, και ας σου έμαθαν τον φόβο

και τόλμησες για αμέτρητη φορά

και πέταξες, και ας έμεινες μόνος

και μια στιγμή, που δεν την

περίμενες αλλά τη μόχθησες καιρό

τόλμησες και ω… τι ωραία έκπληξη

νάσου, Εσύ.

Στο λέω εσένα, να τ’ακούω εγώ. Αν σήμερα νιώθεις φόβο, ατολμία, αδυναμία να χειριστείς, να αντιμετωπίσεις μια κατάσταση στη ζωή σου είναι γιατί δεν θέλεις και όχι γιατί δεν μπορείς. Ξέρεις γιατί το λέω με τόση βεβαιότητα; Ξέρουμε και οι δύο πολύ καλά πως όποτε τολμήσαμε να το ονειρευτούμε και να επενδύσουμε το φουλ των δυνάμεων μας με πίστη, επιμονή και αφωσίωση τα καταφέραμε.

Αν σήμερα νιώθεις πως παρά-είσαι σε κάποιο σταυροδρόμι στη ζωή σου τότε έφτασε η ώρα να κοιταχτείς στον καθρέφτη και να δεις αυτό που είσαι: Ένας Ήρωας που ξέχασε το ποιος είναι… προσωρινά. Μην πεις το στόχο σου, δες τον στόχο σου και συγκράτησε την εικόνα με (τα συναισθήματα που την συνοδεύουν) ως μια πραγματικότητα που την είδες εσύ πρώτος. Και αν ακόμα φοβάσαι κάνε ένα μικρό μόνο βήμα. Ζήτα βοήθεια. Απλώς βεβαιώσου ότι ξέρουν, μπορούν και θέλουν να σου δώσουν τη βοήθεια που χρειάζεσαι.

2 σκέψη για το “και τόλμησες

  1. Κώστας Τσιακκας

    Καλημέρα

    Μου θυμίζει ένα ποίημα στο δημοτικό για τα άστρα και το φεγγάρι.
    Λίγα το φως του αστεριού αλλά δικό του φως έλεγε το ποίημα όχι ετεροφωτο
    Να είσαι πάντα καλά

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *