Η δύναμη της Αναγνώρισης

“Ο άνθρωπός τρέφεται περισσότερο με επιβεβαίωση παρά ψωμί” Βίκτωρας Ουγκό

Βλέπει ο οίνος το ποτήρι και ξεσπαθώνει, “χωρίς εμένα θα ήσουν ένα ακριβοπληρωμένο, μονοπόδαρο πτυελοδοχείο ανάξιο ακόμα και για φτύμα.

Το ποτηρι δεν έχασε χτύπο.  Ανταπόδωσε αμείλικτα, “χωρίς εμένα θα ήσουν μια κιλήδα στο χώμα δίπλα από ένα κωλονάτο, κρυσταλλινο κύπελλο, περήφανο και…

…“άδειο” συμπλήρωσε δεικτικά η θεά Αθηνά και συνέχισε.

“Πες μου ποτήρι πότε νιώθεις πιο ποτήρι; Όταν κουβαλάς φακές ή φασόλια;

Όχι φυσικά. Κάποιο ποτό.

Έλα τώρα, ό,τι ποτό ή…

“…οίνο” συμπλήρωσε απρόθυμα και εκνευρισμένα το ποτήρι.

– Χάρις τον οίνο κερδίζεις το φυλί των ανθρώπων στο χείλι.

– Και εσύ πότε νιώθεις πιο οίνος;

– Δεν λέω, το ποτήρι ελευθερώνει τα αρώματά μου, διαλαλεί το χρώμα μου. Χωρίς ποτήρι δεν θα πρωταγωνιστούσα στο τραπέζι.

Μπορείτε να ακυρώνετε ή να αναδυκνείετε ο ένας τον άλλο. Σε ποια περίπτωση νομίζετε θάστε πιο ευτηχισμένοι, πιο δημιουργικοί;

Πρώτον. Όταν εγώ αναγνωρίζω και ασκώ τον μοναδικό συσχετισμό ταλέντων, δεξιοτήτων και χαρακτήρα. Δεύτερο. Όταν εστιάζομαι στις δυνάμεις, αντί στα λάθη, των συνεργατών μου προσφέρω ένα περιβάλλον εύφορο για συχνότερους, σημαντικότερους άθλους.

Είμαστε πιο χρήσιμοι στον εαυτό μας και τους άλλους αν αναγνωρίσουμε και θρέψουμε την ιδιαιτερότητα τη δική μας και των άλλων.