γειά σας…

Παιδιά συγχωρέστε την προχειρότητα των τυπικών συστάσεων για το ποιος είμαι και τι ειναι αυτό που υπηρετεί αυτό το μπλοκ. Υπόσχομαι ότι πολύ σύντομα ή και ποτέ 🙂 πως θα τύχουν της επιμέλειας που τους αξίζει.

Για μένα είναι σημαντικότερο ν’αρχίσω να δημοσιοποιώ τις πολύχρονες παρατηρήσεις ζωής γιατί 1) έτσι διευρύνω τον κύκλο συζήτησης και διαφορετικών αντιλήψεων σε ό’τι αφορά την αξία της αβεβαιότητας και της παρατηρητικότητας στην καθημερινότητά μας 2) θα μπορούμε να αναδείξουμε ταμπού και να  αξιολογήσουμε την εγκυρότητα της θέσης τους στη ζωή μας σήμερα, και εξάλλου 3) έτσι μου δίνεται η ευκαιρία να επιμεληθώ και να οργανώσω τις χειρόγραφες, σκόρπιες σημειώσεις σε προσιτό και συγκροτημένο εφαλτήριο για όποιους εξερευνητές αυτογνωσίας τα βρίσκουν συναφή με τα ενδιαφέροντά τους.

Λοιπόν, αυτό εδώ είναι το “ίνταμπου” και συνήθως περιγράφεται ως “μπλοκ.” Εδώ το λέμε “Κήπο”, όπου καλωσορίζουμε σπόρους αφύπνισης σε τρεις τομείς αυτο-εκπλήρωσης: 1) διαχείριση της αβεβαιότητας ως αναπόφευκτο δώρο της ζωής αλλά και πηγή στρες 2) ανάπτυξη της αβεβαιότητας ως φιλοσοφικό εργαλείο το οποίο ενθαρρύνει την απεξάρτηση από δόγματα και τη διαρκή αναζήτηση της αλήθειας και 3) τo ακόνισμα της “Παρατηρητικότητας”,  πρωτότοκο παιδί της “Ενσυνείδησης”, ως της πλέον σημαντικής δεξιότητας, για επίγνωση και ανταπόκριση στο τι συμβαίνει τώρα.