Από το Καραόκι στο Μεράκι
Αλήθεια τώρα, δεν κουράστηκες να τραγουδάς καραόκι τη ζωή κάποιου άλλου;
Έχω κάτι πολύ αρχαίο να σου πω. Δεν με νοιάζει πόσο υποτιμάς τον εαυτό σου, ούτε πόσο αυστηρά τον κρίνεις. Επίσης μου είναι αδιάφορο πόσο ασήμαντος νιώθεις παρά τις επιτυχίες σου.
Τη στιγμή που γεννήθηκες το σύμπαν κατέγραψε στα αρχεία του την άφιξη ενός πλάσματος που παρόμοιό του δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει ποτέ. Δεν χρειάζεται ούτε καν να το πιστέψεις. Είναι γεγονός αναντίλεκτο και βαρυσήμαντο όσο και το αξίωμα που δηλώνει ότι η ζωή φέρνει στη ζωή τα απολύτως αναγκαία. Το ακούς; Να το επαναλάβω γιατί η αλήθεια αυτή καταπλακώνεται καθημερινά από τα δελτία ειδήσεων του τρόμου και του φόβου. Όχι μόνο είσαι μοναδικός και ανεπανάληπτος αλλά είσαι και αναγκαίος για τη ζωή.
Και να σου πω και κάτι άλλο που δεν θα στο πούνε οι παιδαγωγοί σου: η ζωή δεν απαιτεί να “γίνεις κάποιος” μεγάλος και τρανός για να σε κρίνει άξιο παιδί της. Η ζωή σου ζητά μόνο ένα πράγμα: Ζήσε την. Απλά ζήσε τη με το μεράκι σου. Και πάψε να πασκίζεις να τη στριμώξεις μέσα στη κονσέρβα που σου σερβίρει από μωρό παιδί το “κατεστημένο σύστημα σύγκρισης και εξομοίωσης” μέσα από τα μίντια και τα κοινωνικά δίκτυα. Η ζωή είναι πολύ πιο απλή και πλούσια από αυτό που είναι σε θέση ν’αντιληφθεί το υπνωτισμένο μας μυαλό.
Ζούμε σε μια κοινωνία της υπερπαραγωγής, της υπερκατανάλωσης, της υπερσπατάλης και φυσικά υπερδανεισμού. Και μετά μιλάμε για έλλειψη και στέρηση. Λες να υπερβάλλω; Ένα απλό τεστ. Άνοιξε οποιοδήποτε ερμάρι του σπιτιού, τώρα άνοιξε τα ντουλάπια της κουζίνας, προχώρα στο ψυγείο και τον καταψύκτη. Α! Και κάτι άλλο εξέτασε την κατάσταση λογαριασμού της πιστωτικής σου κάρτας. Τι παρατηρείς; Μέτρο ή υπερβολή; Φτάσαμε στο σημείο που δώσαμε και θεραπευτική εγκυρότητα στην άλογη καταναλώση με το άκρως επιστημοφανές “shopping therapy.” Έτσι τρέχουμε, τρέχουμε σαν ακέφαλη κότα να ικανοποιήσουμε επιθυμίες και ανασφάλειες. Και μετά δουλεύουμε, δουλεύουμε σαν τυφλοπόντικες για να εξυπηρετούμε τα δανεικά.
Πάψαμε από καιρό να φιλοσοφούμε τη ζωή μας ως άτομα και ως κοινωνία. Πού χρόνος ή καθαρό μυαλό να αναγνωρίσουμε ταλέντα, δεξιότητες και συμπεριφορές. Πόσο μάλλον ν’ανακαλύψουμε ευαισθησίες και ανησυχίες. Να ονειρευτούμε, να ερωτευτούμε, να δημιουργήσουμε αυτά που μόνο το δικό μας το μυαλό μπορεί να συλλάβει. Ν’ανακαλύψουμε το δικό μας χαρακτηριστικό μεράκι.
Αυτά κι άλλα άγνωστα ψήγματα του ψυχισμου σου συνθέτουν το ιδιαίτερο τραγούδι το οποίο έφερες μαζί σου σε αυτή τη ζωή. Αν δεν το τιμήσεις εσύ, αν δεν το συνθέσεις εσύ, αν δεν το ερμηνεύσεις εσύ, θα χαθεί. Δεν με ενδιαφέρει ποιο είναι το τραγουδι σου.Με ενδιαφέρει οτι είναι το τραγούδι σου. Μπορεί νάναι μια νέα αντίληψη, μια νέα πρακτική, μπορεί να είναι μια ανακάλυψη, μικρή μεγάλη δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι εσύ εκπλήρωσες τον εαυτό σου. Ζεις το μεράκι σου. Και την ίδια στιγμή δείχνεις και σε μας το δρόμο. Έτσι πραγματικά μαθαίνουμε εμείς οι ανθρώποι.
Είναι καιρός να ενηλικιωθείς. Καιρός ν’αναλάβεις την ευθύνη για ό,τι συμβαίνει στη ζωή σου. Καιρός ν’αφήσεις πίσω σου τις μίζερες μέρες του Καραόκι. Bρες το τραγούδι μέσα σου και δώστου την καρδιά σου. Αυτό μόνο.
Ετοιμάζω κάποιες εισηγήσεις που ίσως να σας είναι χρήσιμες. Σύντομη, περιεκτική λίστα. Απλώς στείλτε μου email στο andreas@mesarites.com με τίτλο: Από το καραόκι στο μεράκι
Ενδιαφέρουσες σκέψεις και με βρίσκουν σύμφωνη.
Περαιτέρω θα ήθελα να προσθέσω ότι πρέπει ο άνθρωπος να εστιάζει στη χαρά η οποία πηγάζει από μέσα του και ουδεμία σχέση έχει με την ηδονή που πάντα προέρχεται από κάτι έξωγενές. Επίσης ότι η παρούσα στιγμή είναι ο μόνος “ζωντανός” χρόνος, γι’ αυτό σοφό είναι να ζει κανείς με μεράκι και ενθουσιασμό το τώρα, το δικό του τώρα όπως ο ίδιος το αντιλαμβάνεται και το αποδέχεται.
Σωστα ειπωθηκαν ολα και ωραια.
Αληθεια εχασαμε στη πορεια και λογω επηρεασμου ,την ουσια του να ζουμε οντας ο εαυτος μας